1)      بر اساس استانداردهای حسابداری با وقوع یک رویداد مهم بعد از تاریخ ترازنامه ، تعدیلاتی باید صورت گیرد که این مهم در مقررات مالیاتی در نظر گرفته نشده است.

2)      در استانداردهای حسابداری معاملات به دو گروه سریع المعامله و بلند مدت طبقه بندی می شوند. سود وزیان تحقق نیافته حاصل از ارزیابی سرمایه گذاریهای معاملاتی در پایان سال به حساب سود و زیان دوره منظور می گردد، اما زیان تحقق نیافته حاصل از سرمایه گذاریهای بلند مدت هر ساله به حساب سود و زیان دوره منظور شده ولی سود تحقق نیافته به حساب صاحبان سهام منتقل می شود و به حساب سود و زیان سال مورد رسیدگی منظور نمی شود، این در حالی است مقررات مالیاتی زیان تحقق نیافته حاصل از ارزیابی سرمایه گذاریها در پایان سال را هزینه قابل قبول نمی داند و قبول زیان به عنوان هزینه قابل قبول و مشمول مالیات نبود سود به علت انتقال آن به حساب حقوق صاحبان سهام دور از منطق مالیاتی است.

3)      استانداردهای حسابداری شرایطی را برای شناسایی درآمد در نظر دارند، ولی بر طبق منطق مالیاتی فروش یا درآمد به محض انجام معامله باید در دفاتر ثبت و در صورت عدم وصول وجه درآمد یا کالای فروش رفته برابر بند ۲۳ ماده ۱۴۸ جز هزینه های قابل قبول است.

4)      بر طبق استاندارد حسابداری پیش آمدهای احتمالی باید در تاریخ ترازنامه مدنظر قرار گرفته و آثاری مالی آن برآورد و ذخیره در حسابها در نظر گرفته شود که در این باره در فصل هزینه های قابل قبول در مقررات مالیاتی پیش پینی صورت نگرفته است و قابل قبول نمی باشد.

5)      موارد مندرج در بیانیه شماره ۹ استانداردهای حسابداری در خصوص موادی چون شناسایی در آمد معادل مخارج متحمله ای که زیان آن محتمل است، شناسایی مخارج پیمان در دوره وقوع به عنوان هزینه و شناسایی زیان قابل پیش بینی پیمان در همان دوره، مورد قبول مقررات مالیاتی نبوده و مالیات بر اساس سود تحقق یافته حاصل از عملیات سالانه و یا اعمال ضریب که در خصوص پیمانکاران خارجی مورد دوم صادق است به نرخ ۱۲ درصد.

بهرام نیک گهر  09127935220